Oddział Wart Cywilnych

Kanar

W sprawie "pracowników niewykwalifikowanych" w OWC już się gdzieś na tym forum wypowiadałem, ale powtórzę Very Happy

Swego czasu był taki artykuł w "Polsce Zbrojnej" albo "Żołnierzu", który wyjaśniał, dlaczego w oddziałach OWC, w których młodsi wartownicy stanowili spory procent, nagle posypały się "Awanse" na wartowników.
Okazało się (tu cytat za gazetą), że zgodnie z pragmatyką MONu, liczba pracowników niewykwalifikowanych w OWC nie może przekraczać (bodajże, bo już dokładnie nie pamiętam) 10%

Stąd właśnie brały się wówczas stawki mł. wart. poniżej najniższej krajowej

Było to jeszcze przed burzą ze "S-PCMONu"

Ale tu mimo wszystko nadal bez odpowiedzi pozostaje pytanie: po h.. nam licencje??

Aczkolwiek po niektórych doświadczeniach z mł. wartownikami, trudno się nie zgodzić z opinią że są to pracownicy niewykwalifikowani.

Służę przykładami:
- jeden taki zajmował się wolontariatem. Po otrzymaniu licencji poszedł do organizatorów WOŚP z tekstem, "że muszą z nim podpisać umowę na ochronę, bo on ma licencję"
- inny, idąc obwodnicą przez las zobaczył biegnącą obwodnicą sarnę. Doszedł do wniosku, że skoro sarna ucieka, więc coś ją goni. Na pewno Dzik Więc wlazł na Płot. Okazało się, że to były dwa małe pieski Very Happy

- jeszcze inny, zdziwił się, gdy powiedziano mu, że mundur, który otrzymał, to ubranie robocze.

mógłbym takie przykłady mnożyć, i to tylko z własnego doświadczenia.

I dlatego, chociaż jestem zwolennikiem hasła taka sama płaca, za tą samą pracę uważam, że powinno być zróżnicowanie płacowe i jeżeli likwidacja stopni w OWC, to tylko starszego wartownika.
W akordowym systemie pracy nie ma takiego problemu. Wydajniejsza praca owocuje wyższą pensją. W naszym systemie pracy licencja nie jest dowodem doświadczenia w pracy. Tej pracy, jak każdej innej trzeba się dopiero nauczyć. Licencja jest tylko dokumentem uprawniającym do jej wykonywania.
Mogę tu się spotkać z krytyką (byle konstruktywną Smile

) ale ni chciałbym mieć takiej samej pensji, jak pracownik, który tak naprawdę dopiero uczy się zawodu.

Tak jest w każdym zawodzie. Kodeks pracy mówi: "taka samą płaca,m za tą samą pracę", ale musi być różnica (nie tylko w ogólnym stażu pracy, bo to akurat o niczym nie świadczy) między pracownikiem ze stażem w danym zawodzie, a takim, który dopiero zaczyna.

owucelot11

Z tymi przykładami z życia mł. wartownika to trochę przesadziłeś . U nas niejeden ''stary pracownik'' w nocy na obwodnicy dostaje gęsiej skóry , i staż czy doświadczenie ,nie mają tu żadnego znaczenia , tylko predyspozycje do wykonywanego zawodu .

Kanar

owucelot, wierz mi to były, to były tylko najmniej drastyczne przykłady.

Mój wpis nie miał na celu napiętnowania "młodych pracowników", a pokazanie, że do pewnych wymagań trzeba dorosnąć, nie tylko wiekowo.
Bo "młodszy wartownik", to nie zawsze "młody pracownik".
Masz rację, ważne są predyspozycje, ale nie bez znaczenia jest też staż w danym zawodzie.
Nie mów mi, że po kilku latach chodzenia po lesie nie odróżnisz odgłosów wędrującej przez las sarny, od np. buszującej w runie myszy czy idącego człowieka? Very Happy

Święte oburzenie, że "młodszy wartownik" jest pracownikiem niewykwalifikowanym - jako wartownik, jest. Bo ma wprawdzie licencję, spełnia wymogi aby w zawodzie pracować, ale pracy wartownika musi się dopiero nauczyć.

Tak jest w każdym zawodzie. Jako absolwent jakiejkolwiek szkoły, z zaświadczeniem o zdobyciu jakiegokolwiek zawodu, do osiągnięcia w nim mistrzostwa musisz się jeszcze dużo uczyć i nabierać doświadczenia.
I dopiero osiągnięcie tego mistrzostwa spowoduje, że będziesz pracownikiem docenionym, dopiero wtedy, okaże się że trudno Cię zastąpić.

Poddaję to do przemyślenia.

licencjat

Ogólne wyjaśnienie systemów pracy,zgodnie z KP:
Obecnie, po nowelizacji wyróżnić możemy następujące systemy czasu pracy:

*

podstawowy,
*

równoważnego czasu pracy,
*

w ruchu ciągłym,
*

przerywanego czasu pracy,
*

zadaniowy,
*

skróconego tygodnia pracy,
*

„pracy weekendowej”.

Podstawowy

Jest to system najczęściej stosowany. Omówiony on został w artykule Czas pracy . Jego istotę oddaje art 129 §1 KP:

„Art. 129. § 1. Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy.”

Dla pracownika, którego czas pracy mieści się w powyższych ramach nie trzeba wprowadzać szczególnego systemu czasu pracy.
Równoważny czas pracy

(Uwaga wstępna: równoważny system czasu pracy występuje w trzech odmianach –

*

podstawowy (do 12 godzin na dobę),
*

związany z pracą przy dozorze urządzeń i pogotowie pracy (do 16 godzin na dobę), oraz
*

związany z pracą przy pilnowaniu mienia, ochronie osób, zakładowych strażach pożarnych i zakładowych służbach pracowniczych.)

8-godzinny dzień pracy jest naczelną zasadą systemu podstawowego – praca w wymiarze przekraczającym 8 godzin podlega rygorom związanym z godzinami nadliczbowymi.

Dzięki równoważnemu czasowi pracy można w niektórych dniach czas pracy wydłużyć, w innych zaś skrócić. Ważne jest aby w okresie rozliczeniowym średnia nie przekroczyła 8 godzin.

Okres rozliczeniowy nie może być dłuższy od 1 miesiąca - KP nie upiera się jednak przy tej zasadzie wskazując, iż w przypadkach szczególnie uzasadnionych okres rozliczeniowy może być przedłużony do 3 miesięcy. Natomiast w przypadku prac uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy może być przedłużony nawet do 4 miesięcy.

Pamiętać należy, iż wymiar pracy w jednym dniu pracy nie może przekroczyć 12 godzin.

Równoważny system czasu pracy można wprowadzić jedynie wówczas gdy jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją. Nie można go więc wprowadzać w sposób dowolny.
Dozór urządzeń i pogotowie pracy

W przypadku gdy praca polega na dozorze urządzeń oraz na częściowym pozostawaniu w pogotowiu pracy, KP umożliwia stosowanie równoważnego czasu pracy, w którym wymiar czasu w jednym dniu przedłużyć można aż do 16 godzin. W takim wypadku okres rozliczeniowy nie może być jednak dłuższy niż 1 miesiąc (nie ma wyjątków).

Dozór urządzeń to praca polegająca przede wszystkim na doglądaniu urządzeń i maszyn, kontrolowaniu ich stanu, dokonywaniu bieżących, drobnych napraw.

Pogotowie pracy polega na pozostawaniu w pełnej gotowości fizycznej oraz psychicznej do wykonywania czynności pracowniczych takich jak usuwanie skutków awarii, reagowanie na mniej lub bardziej nieprzewidziane zdarzenia. Pogotowie pracy należy odróżnić od dyżuru. Przede wszystkim dyżuru nie wlicza się do czasu pracy pogotowie zaś tak.

W omawianym systemie czasu pracy pracownikowi przysługuje, bezpośrednio po każdym okresie wykonywania pracy w przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy, odpoczynek przez czas odpowiadający co najmniej liczbie przepracowanych godzin, niezależnie od odpoczynku omówionego w artykule Okresy odpoczynku.
Przedłużenie do 24 godzin

KP w drodze wyjątku wprowadza również możliwość przedłużenia czasu pracy w systemie równoważnym do 24 godzin na dobę.

Przedłużyć w ten sposób czas pracy można jedynie określonym kategoriom pracowników, a mianowicie:

*

zatrudnionym przy pilnowaniu mienia i ochronie osób,
*

pracownikom zakładowych straży pożarnych oraz zakładowych służb pracowniczych.

Okres rozliczeniowy, jak to już bywa w czasie równoważnym nie może być dłuższy od 1 miesiąca. W przypadkach szczególnie uzasadnionych okres rozliczeniowy może być przedłużony do 3 miesięcy. Natomiast w przypadku prac uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych okres rozliczeniowy może być przedłużony nawet do 4 miesięcy.

Również w tym systemie czasu pracy pracownikowi przysługuje, bezpośrednio po każdym okresie wykonywania pracy w przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy, odpoczynek przez czas odpowiadający co najmniej liczbie przepracowanych godzin, niezależnie od odpoczynku omówionego w artykule Okresy odpoczynku.
Praca w ruchu ciągłym

System pracy w ruchu ciągłym może być stosowany w przypadku prac, które ze względu na technologię produkcji nie mogą być wstrzymane.

O tym jakie prace nie mogą być wstrzymana będą decydowały kryteria obiektywne (nie zaś uznanie pracodawcy).

Przykład: praca przy piecu hutniczym (nie wysiliłem się z tym przykładem, ale doskonale oddaje on istotę zagadnienia). Wstrzymanie pieca hutniczego wiązałoby się z długotrwałym przestojem w pracy huty. Praca w supermarkecie nie może być wykonywana w ruchu ciągłym, nawet jeżeli właściciel chciałby by był on otwarty 24 godziny na dobę.

Praca w ruchu ciągłym może być stosowana ponadto w przypadku gdy nie może być wstrzymana ze względu na konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności (np. przedsiębiorstwo kanalizacyjne).

Jakie są zalety wprowadzenia tego systemu?

W ruchu ciągłym można przede wszystkim przedłużyć czas pracy do przeciętnie 43 godzin na tydzień. Okres rozliczeniowy nie może jednak przekraczać 4 tygodni.

Po drugie w niektórych tygodniach tegoż okresu rozliczeniowego można w jednym dniu przedłużyć czas pracy do 12 godzin. Dwunastogodzinną dniówkę można więc wprowadzić tylko raz w tygodniu i tylko w niektórych tygodniach (a więc nie we wszystkich).

Pamiętać jednak należy o zasadzie, iż w jednym tygodniu nie można przedłużyć czasu pracy więcej niż o 4 godziny (czyli do 44 godzin).

System pracy w ruchu ciągłym jest ściśle związany z pracą zmianową, a powyższe dodatkowe godziny mają za zadanie ułatwić przeprowadzanie tzw. łamania zmian. Jak już wcześniej wskazywałem nie każda praca zmianowa uzasadnia jednak wprowadzenie systemu pracy w ruchu ciągłym – musi to być praca, która ze względu na technologię produkcji nie może być wstrzymana.

Jak widać w przypadku pracy w ruchu ciągłym pracownik, będzie przekraczał podstawowe normy czasu pracy – tygodniową (40-godzinną) i dobową (8-godzinną). Ważne jest, że w przypadku przekroczenia tych norm pracownikowi przysługuje dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.

Nieco inaczej oblicza się wymiar czasu pracy:

*

najpierw należy od wszystkich dni w okresie rozliczeniowym odjąć niedziele, święta, i dni wolne wynikające z pięciodniowego tygodnia pracy (czyli dni „za sobotę”),
*

otrzymaną liczbę dni należy przemnożyć przez 8,
*

do wyniku mnożenia należy dodać liczbę godzin, o które został przedłużony tygodniowy czas pracy (czyli maksymalnie 3 na tydzień).

Przykład: okres rozliczeniowy maksymalny – 4 tygodnie od 2 do 29 lutego, czas pracy przedłużony maksymalnie czyli do 43 godzin tygodniowo.

Liczba dni w okresie rozliczeniowym - 28,

Liczba niedziel świąt i dni wolnych wynikających z pięciodniowego tygodnia pracy – 8,

28 – 8 = 20 dni „roboczych”,

20 dni * 8 godzin = 160 godzin

W każdym tygodniu przedłużamy czas pracy o trzy godziny. Tygodni mamy cztery więc:

3 godziny * 4 tygodnie = 12 godzin

160 godzin + 12 godzin = 172 godziny

Wymiar czasu pracy wynosi 172 godziny.

Obliczając wymiar czasu pracy dla konkretnego pracownika stosujemy ponadto dwie dodatkowe zasady:

*

w przypadku wystąpienia dwóch świąt w jednym tygodniu, wymiar należy obniżyć z tytułu tylko jednego z nich,
*

wymiar należy obniżyć w przypadku usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy. Moim zdaniem należy obniżyć o liczbę godzin jaką zgodnie z rozkładem pracownik powinien był w danym dniu przepracować.

Przerywany czas pracy

Istotą przerywanego czasu pracy jest przerwa w trakcie jej wykonywania. Pracownik w trakcie jednego dnia pracuje kilka godzin, następnie ma kilka godzin przerwy, z kolei zaś znowu pracuje.

Ograniczenia:

*

przerywany czas pracy może być wprowadzony jedynie w przypadku gdy jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją,
*

przerwa może być tylko jedna,
*

przerwa nie może przekraczać 5 godzin,
*

rozkład czasu pracy uwzględniający przerwę należy ustalić z góry (nie może być tak, że pracodawca wprowadza system przerywanego czasu pracy, natomiast przerwy ustala doraźnie np. „dzisiaj będziesz miał mój pracowniku przerwę od 13 do 17”).

Jako, że przerywany czas pracy jest dosyć uciążliwy ustawodawca zabronił jego łączenia z niektórymi innymi systemami, a mianowicie:

*

z wszystkim odmianami systemu równoważnego,
*

z pracą w ruchu ciągłym,
*

z systemem skróconego tygodnia pracy,
*

z systemem pracy weekendowej.

W zasadzie więc wyłączone są wszystkie systemy poza podstawowym oraz zadaniowym Smile

. W zadaniowym zaś tego typu przerwa w czasie pracy jest bezprzedmiotowa, więc tak naprawdę można go stosować tylko z podstawowym Smile

Czasu przerwy nie wlicza się co prawda do czasu pracy, za okres ten przysługuje jednak wynagrodzenie w wysokości połowy wynagrodzenia za czas przestoju (czyli generalnie połowa stawki zasadniczej).

Wprowadzenie przerywanego czasu pracy nie jest to łatwe – należy tego bowiem dokonać w układzie zbiorowym pracy. Jedynym wyjątkiem jest sytuacja gdy pracodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność w zakresie rolnictwa i hodowli (czyli rolnikiem) i nie działa u niego zakładowa organizacja związkowa. Taki pracodawca może system przerywany wprowadzić w umowie o pracę – w takim wypadku wynagrodzenie za czas przerwy będzie pracownikowi przysługiwało jedynie wtedy gdy przewiduje to umowa.
Zadaniowy czas pracy

Zadaniowy system czasu pracy polega na tym, iż pracownikowi nie ustala się rozkładu czasu pracy, wskazuje się jedynie jakie zadania powinien wykonać w ustalonym wymiarze czasu pracy.

Pracownik będzie miał więc pełną swobodę w ustaleniu w jakich godzinach będzie pracował, pracodawcę zaś interesuje tylko to by zadania zostały wykonane.

Zadaniem pracownika może być np. zapewnienie czystości na terenie zakładu pracy. Pracownik w niektóre dni pracować może 12 godzin w inne zaś nie przychodzić do pracy – byleby w zakładzie było czysto.

Ograniczenia w stosowaniu:

*

zadaniowy czas pracy może być wprowadzony jedynie w przypadku gdy jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją,
*

zadania powinny być ustalone w taki sposób by było możliwe ich wykonanie w ramach ustalonego wymiaru czasu pracy (nie można zarzucić pracownika niebotycznymi obowiązkami – byłoby to obejście podstawowych norm czasu pracy).

Pracodawca powinien z góry ustalić pracownikowi zakres jego zadań, uzgadniając z nim czas potrzebny na ich wykonanie. Zakres zadań można ustalić np. w umowie o prace, regulaminie pracy, układzie zbiorowym pracy, lub też w odrębnym dokumencie.

Zasadą jest, iż pracownikowi objętemu zadaniowym czasem pracy nie przysługują nadgodziny. Nadgodziny przysługują jednak w przypadku gdy są one wynikiem:

*

konieczności prowadzenia akcji ratowniczej dla ochrony życia lub zdrowia ludzkiego albo dla ochrony mienia lub usunięcia awarii,
*

ustalenia ilości zadań w taki sposób, iż nie jest możliwe ich wykonanie w ramach obowiązujących norm czasu pracy.

Konsekwencją powyższych zasad jest kodeksowe uregulowanie, zgodnie z którym dla pracowników objętych zadaniowym systemem czasu pracy nie prowadzi się ewidencji czasu pracy.
System skróconego tygodnia pracy

Nazwa tegoż systemu wskazuje nam, iż tydzień pracy danego pracownika będzie skrócony.

Tak jest w istocie. W omawianym systemie można skrócić tydzień pracy do mniej niż 5 dni w tygodniu. Skrócenie to będzie efektem przedłużenia dziennego wymiaru czasu pracy – np. pracownik będzie pracował 4 dni po 10 godzin, co da nam 40 godzin tygodniowo.

Ograniczenia:

*

maksymalny dobowy wymiar czasu pracy to 12 godzin,
*

okres rozliczeniowy skrócony jest do 1 miesiąca,

*

system można wprowadzić tylko i wyłącznie na wniosek pracownika - pracodawca nie może wprowadzić go z własnej inicjatywy.

System weekendowy

System weekendowy polega na tym , iż pracownik wykonuje pracę jedynie w piątki, soboty, niedziele i święta. Również w tym systemie można przedłużyć dobowy wymiar czasu pracy.

Ograniczenia pokrywają się z tymi ze skróconego tygodnia pracy:

*

maksymalny dobowy wymiar czasu pracy to 12 godzin,
*

okres rozliczeniowy skrócony jest do 1 miesiąca,

*

system można wprowadzić tylko i wyłącznie na wniosek pracownika - pracodawca nie może wprowadzić go z własnej inicjatywy.

A co z pracą zmianową?

Praca zmianowa nie jest odrębnym systemem czasu pracy i można ją stosować w zasadzie w powiązaniu ze wszystkimi wyżej wymienionymi systemami.

piotr72

Mam pytanie,czy w przypadku zmiany czasu pełnienia służby z 12 na 24h obowiązują jakies dodatkowe badania lekarskie?

licencjat

Nie,tylko "zaprowiantowanie",miejsce do odpoczynku/snu/dla każdego[w przeliczeniu na skład osobowy warty].

st.wartownik · Wysłany: Pon 16:01, 30 Mar 2009 Temat postu:

Stwierdzenia które tyczyły się młodzieży niestety często mają zastosowanie także do tych starszych (obojętnie czy wiekiem czy stopniem) i jest to raczej związane z wykształceniem i pochodzeniem (nie mam nic do ludzi ze wsi bo znam tez takich pozytywnych ale buraki się zdarzają -niestety).

piotr72 · Wysłany: Wto 21:21, 31 Mar 2009 Temat postu:

Oj popieram Cie kolego,niektórzy starsi przez dobre parenaście lat nie czytaja zakresu swoich obowiązków i nie za bardzo wiedzą co i jak mają robić pracując w OWC.Zdarza się że dużo młodsi muszą ich "uczyć".

dudi

Mam pytanko dotyczące służby 24 godzinnej-czy wiedzą może koledzy jaki jest maksymalny czas przebywania na posterunkach w takim systemie pracy i czy należy się w czasie służby 24 godz. jakiś posiłek?Pozdro.

Z-ca

@dudi o jednym i drugim już było na forum OWC wystarczy poszukać.
W praktyce byłoby to do 16 godzin w systemie 2 na 1 tylko, że jest kilka ALE... (przeczytaj TEN temat gdzieś od tego miejsca: http://www.oddzialwartcywilnych.fora.pl/ogolny-owc,1/sluzba-24h,3-60.html)
zaś posiłek regeneracyjny zależy od wydatku energetycznego pracownika w ciągu zmiany roboczej.
Szczegóły znajdziesz w tym temacie:
http://www.oddzialwartcywilnych.fora.pl/ogolny-owc,1/posilki-regenaracyjne-lub-inne,209.html

pcm

Jakby nie było praca na 24h nie przynosi żadnego zysku dla pracodawcy (czas instruktażu i przekazania służby to czas pracy a zatrudniać nie wolno powyżej 24h)- zaczynają się tylko problemy ,dla pracowników gdzie są patrole to pewnie lepsze rozwiązanie ,tam gdzie są posterunki to raczej wątpię żeby miało to jakiś sens ,co do posiłków regeneracyjnych udowodniliśmy już tutaj że należą się one nawet w 12-godzinnych służbach ...

dudi

Dzięki za informację,pytam dlatego,że u nas w JW wprowadzają próbnie na 3 miesiące system 24godz.w niektórych wariantach mamy po 16 godz.na posterunkach i nie ma tu oczywiście mowy o systemie patrolowym tylko stałe posterunki.Od czerwca zaczynamy,jak to będzie wyglądać w praktyce to się okażę.Pozdro.

pcm

No to nie zazdroszczę Wam ,na Waszym miejscu oparłbym się tylko na tym ze czas instruktażu wlicza się do czasu pracy a co za tym idzie pracujecie powyżej 24h co jest niezgodne z kodeksem pracy -tracicie przynajmniej 7-8h miesięcznie przy dodawaniu po pół godziny za służbę -rocznie to 80-90h czyli pół miesiąca które Wam się należy i z reguły są to nadgodziny dlatego nie dajcie się wyrolować !!!,16h na 24h w zimę nie wyobrażam sobie. Przede wszystkim nie rozumie tych co o tym decydują czy oni myślą że "ochroniarz to pies" ,którego można postawić na posterunku 16h na 24h i wszystko jest OK!!!,a przecież tam gdzie wprowadzili ZEPO o czym można poczytać [link widoczny dla zalogowanych] -zaczął się wielki szum że na 24h stoją 12h !!! czyli panowie w zielonych mundurkach jakoś potrafią zadbać o siebie ale już zadbać o godne traktowanie cywila to już wielki problem..

STORM

Z-ca

Czyli tak jak pisałem...